In het boek ‘Ethisch beleggen is voor iedereen’ beschrijven de auteurs Dirk Coeckelbergh, Siem de Ruijter, Staf Lavergne en Herwig Peeters 11 misverstanden waarmee ethisch beleggen te kampen heeft. Ze weerleggen ze 1 voor 1.
1. Ethisch beleggen is enkel voor geitenwollensokkenjongens en -meisjes en greenwashers
Vroeger hadden sommige ethische spaar- en beleggingsformules inderdaad te lijden onder voluntarisme, amateurisme, oplichterij, greenwashing. Maar de meeste huidige spaar- en beleggingsformules zijn professioneel en reglementair omkaderd. Ethisch beleggen kan tegenwoordig bij banken, fondsenmanagers, (al dan niet) erkende coöperatieve vennootschappen, ethische banken, via crowdfunding, ngo’s en er zijn ethische screeninghuizen en labelorganisaties.
2. Ethisch beleggen is niet dynamisch
Fout want dynamiek is een wezenlijk kenmerk van ethisch sparen en beleggen.
3. Ethisch beleggen brengt financieel niets of relevant minder op
Ethisch sparen en beleggen geeft wel degelijk een financieel rendement.
4. Ethisch beleggen is allemaal marketing
Er is marketing mee gemoeid, net zoals bij andere producten, maar ethisch beleggen is veel meer dan marketing. Het is geïnspireerd door wetenschappelijke inzichten en surft op technologie en innovatie.
5. Ethisch beleggen gaat naar beneden in een spiraal
Dat moeten we tegenspreken want ethisch sparen en beleggen wint alleen maar aan belang. Het aanbod groeit en de bedragen ook.
6. Ethisch beleggen is alleen een Belgisch gebeuren
Toch niet, het is internationaal. Europa is koploper met 63,7% marktaandeel. Op de tweede plaats komt Noord-Amerika met 30,8%. En ook in Australië, Nieuw-Zeeland en Azië wordt er duurzaam belegd.
7. Ethisch beleggen is alleen voor de katholieken
Ethisch sparen en beleggen is een multicultureel gebeuren en is zowel religieus als niet-religieus geïnspireerd.
8. Ethisch beleggen is beperkt tot sparen en beleggen
Nee, het is geen geïsoleerd fenomeen maar kent ethische variaties in andere financiële domeinen zoals ethische kredietverlening, ethische betaaldiensten, ethische verzekeringsdiensten. Ook in ondernemen zien we ethische variaties zoals nieuwe ondernemingsmodellen, opduiken. En de non-profit kent ethische fondsenwerving en ethische vrijwilligerswerking. Ook de overheid blijft niet achter. In de aanbestedingen die de overheden doen, worden steeds meer ethische criteria ingebed.
9. Diegenen die echt veel geld hebben, doen niet aan ethisch beleggen
Ook die met heel veel geld, doen aan ethisch sparen en beleggen. Dat zien we bijvoorbeeld in de pensioenfondsen (deze behoren tot de grootste beleggers wereldwijd) en de soevereine reservefondsen. Ook andere grote professionele investeerders blijven niet achter.
10. Er is geen vraag naar ethisch beleggen
Dat klopt niet. De vraag naar varianten op traditionele spaar- en beleggingsproducten stijgt, in de eerste plaats bij professionele klanten. Ethisch beleggen floreert als nooit tevoren. Maar de particuliere belegger blijft wel wat achter, om verschillende redenen: Zeker in België volgen klanten vlot wat hun bankier hen aanbeveelt. De kennis van ethisch sparen en beleggen is bij bankiers nog niet zo groot, zelfs de kennis van hun eigen producten ontbreekt. De particulier is dikwijls financieel analfabeet, dus kan onvoldoende weerwerk bieden.
11. Er is geen verband tussen (ethisch) geld en geluk
Maar ben je gelukkig als je geen geld hebt? Er blijkt een veelvuldige band tussen geld en geluk. Voldoende geld om de basisbehoeften te kunnen dekken, maakt absoluut gelukkig. Vanaf een bepaald inkomen of vermogen maakt nog meer geld inderdaad niet veel gelukkiger meer.
Bijkomend creëert ethisch sparen en beleggen extra maatschappelijk geluk.
