Herbebossingscampagnes vormen vandaag de kern van veel MVO-strategieën. Sommige bedrijven vinden het een goede manier om een publiek terug te winnen. Groene marketing schiet kennelijk wortel.
In Vlaanderen is het bosbestand bijzonder mager. De Vlaamse overheid wil daar versneld verandering in brengen. Vlaams minister van Omgeving Zuhal Demir heeft de aftrap gegeven van een nieuwe campagne die particulieren, verenigingen en bedrijven ertoe moet aanzetten om hun eigen bos(je) te planten. De minister heeft de ambitie om Vlaanderen 4.000 hectare aan nieuwe bossen te bezorgen tegen 2024.
Dat streven is niet in dovemansoren gevallen. Zowel privébedrijven als non-profitorganisaties springen op de kar. Het groene sentiment bij organisaties als Go Forest, Forest Fwd en Tiny Forest is gebaseerd op een winstmodel. Dat geldt niet voor organisaties zoals Bos+, De Bosgroepen, het Agentschap Natuur en Bos, Natuurpunt en andere, die vooral beleid en wetgeving in het vizier hebben.
Verschillende opties
Er zijn verschillende formules om je als bedrijf te linken aan een bos. Ondernemingen kunnen daarbij rekenen op begeleiding bij de verwerving en bebossing van gronden. Ook particulieren hebben de kans om zich hierbij aan te sluiten. Wie een lapje grond bebost, kan dankzij een samenwerking bijvoorbeeld rekenen op financiële steun van een bepaald bedrijf.
Elk van deze initiatieven resulteert in bijkomend bos. Zo zal een organisatie als Bos+ nooit bos aanleggen ter compensatie van elders gekapt bos.
Slimme investering
Waarom is een bedrijfsbos interessant? Een bos zuivert de lucht, het water en de bodem en vervult daarnaast verschillende functies (o.a. recreatief en ecologisch). Bedrijven die bedrijfsbossen realiseren, demonstreren dat zij ecologie en duurzaamheid hoog in het vaandel dragen. Het getuigt in elk geval van een maatschappelijk engagement, iets wat veel bedrijven wakker houdt. In een context van klimaatverstoring en toenemende ontbossing vormt investeren in bos een slimme investering.
Iets teruggeven aan de maatschappij
Engagement om te vergroenen valt natuurlijk toe te juichen, maar toch is het waakzaam blijven voor zogenaamde greenwashing. Gelukkig zijn er natuurorganisaties die hier kritisch op toezien en een ethisch kader hanteren. Bart Carlier van Bos+: “We merken dat veel bedrijven bos beschouwen als een manier om iets terug te geven aan de maatschappij. Maar om dat zelf te verwezenlijken komt er heel wat expertise aan te pas.”
Eens bos, altijd bos?
Hoe duurzaam is al dat nieuwe groen? Het wettelijk kader geeft alvast een duwtje in de rug om aan nieuwe bossen een bestendigend karakter te geven. Een bedrijf dat geïnvesteerd heeft in een stuk beboste grond is uiteraard vrij om dat te verkopen. Als er een subsidie werd verkregen – wat bijna altijd het geval is – zal bij verkoop de nieuwe eigenaar er wettelijk aan gebonden zijn om dit bos als bos te (onder)houden.
In haar contracten kan een natuurorganisatie die zich over bedrijfsbossen ontfermt, vermelden dat het bos vijfentwintig jaar bos moet blijven, ook na doorverkoop.
En dan zijn er nog de wettelijke bepalingen. Na tweeëntwintig jaar wijzigt volgens het Bosdecreet de bestemming van de grond van landbouwgrond naar bos, waardoor deze opnieuw wettelijke bescherming geniet. Bedrijven die een bos van derden sponsoren kunnen dit engagement niet opnieuw verkopen.
Prijskaartje
De tarieven voor de aanleg lopen sterk uiteen en kunnen best prijzig zijn. Voor de aanleg van een bos ter grootte van een tennisveld betaal je 22.000 euro. Laagdrempeliger zijn bijvoorbeeld de Wonderwoudjes van Bos+. Die hebben een richtprijs van 9.200 euro.
