Tijdens de slow-motion botsingen van tektonische platen wordt meer koolstof naar het binnenste van de aarde geduwd dan eerder werd gedacht. Dat is goed nieuws voor het klimaat, en biedt mogelijk ook perspectieven voor CO2-opslag.
Als tektonische platen botsen en elkaar naar het diepste van de aarde duwen, nemen ze in dat proces heel wat koolstof mee, bijvoorbeeld via zeeschelpen en micro-organismen op de zeebodem. Wetenschappers gingen ervan uit dat een groot deel opnieuw in de atmosfeer terechtkwam via vulkaanuitbarstingen.
Maar volgens een nieuwe studie in Nature Communications is dat effect beperkt: maar zo’n derde van de koolstof onder vulkanische ketens keert terug naar de oppervlakte. Chemische reacties in rotsen die worden opgeslokt houden koolstof vast en transporteren het dieper het binnenste van de aarde in. Het onderzoek is van belang om de diepe koolstofcycli in de aardkorst beter te begrijpen.
“We hebben een relatief goed begrip van de oppervlaktereservoirs van koolstof en de uitwisseling daartussen, maar weten veel minder over de koolstofvoorraden van de aarde, die koolstof over miljoenen jaren circuleren”, zegt Stefan Farsang, geoloog aan de Universiteit van Cambridge.
CO2 uit de atmosfeer halen
Het team voerde een reeks experimenten uit in de European Synchrotron Radiation Facility in het Franse Grenoble. Door stoffen te pletten tussen twee kleine diamanten aambeelden, kan de extreem hoge druk en temperatuur worden nagebootst die in de zogenaamde “subductiezones” (plekken waar de ene aardplaat onder de andere schuift) voorkomen.
De bevindingen zijn belangrijk om de rol van CO2 in ons klimaatsysteem beter te begrijpen, zeggen de onderzoekers. “Onze resultaten laten zien dat deze mineralen zeer stabiel CO2 uit de atmosfeer kunnen opsluiten in vaste minerale vormen en zo tot negatieve emissies kunnen leiden”, zegt medeonderzoeker Simon Redfern, hoogleraar Minerale Fysica aan de Universiteit van Cambridge.
Het team heeft ook onderzoek gedaan naar mogelijkheden om zo CO2 uit de atmosfeer te halen en op te slaan in de bodem. “Deze resultaten leren ons betere manieren ontwikkelen om koolstof in de vaste aarde te houden en uit de atmosfeer”, zegt Redfern. “Als we dit proces kunnen versnellen tot sneller dan de natuur, kan dit een manier zijn om de klimaatcrisis mee te helpen oplossen.”
