De Climate Action Tracker is een onafhankelijke wetenschappelijke analyse die de klimaatmaatregelen van regeringen afzet tegen de wereldwijd overeengekomen doelstelling om de opwarming ruim onder de 2°C te houden en de inspanningen voort te zetten om de opwarming tot 1,5°C te beperken. Het is een samenwerking van Climate Analytics en NewClimate Institute.
Wat de medewerkers van Climate Action Tracker gedurende de 2 weken COP26 aan data en gegevens verzamelden, vertellen ze je hieronder.
Ten eerste hebben we, net voor de COP26, op 28 oktober samen met een aantal partners het verslag over de stand van de klimaatactie voor 2021 uitgebracht, waarin 40 indicatoren voor belangrijke sectoren worden vastgesteld die moeten veranderen om de klimaatcrisis aan te pakken, en wordt beoordeeld hoe de huidige trends van invloed zullen zijn op de hoeveelheid werk die tegen 2030 en 2050 nog moet worden verzet om op tijd een koolstofvrije wereld tot stand te brengen. Het nieuws was niet geweldig, maar er is op een aantal vlakken wel vooruitgang geboekt.
In de eerste week in Glasgow hebben we een aantal regeringen grote aankondigingen zien doen tijdens de bijeenkomst van de leiders en een aantal overeenkomsten zien ondertekenen waarin zij toezegden de uitstoot in diverse sectoren terug te dringen.
Er heerste grote opwinding toen de Indiase premier Narendra Modi aankondigde dat India tegen 2070 naar een netto-uitstoot van nul zal streven, samen met een nieuwe reeks doelstellingen. We zagen hoe China en de VS hun langetermijnstrategieën (LTS) indienden. Wij beoordeelden het VS-nuldoel als “gemiddeld” en dat van China als “slecht“.
Wij zijn aan de slag gegaan en hebben de nieuwe doelstelling van India beoordeeld. Het zal hoogstens leiden tot kleine reducties van de werkelijke emissies. Zonder verdere details konden we de net-nul doelstelling niet beoordelen, dus hebben we deze beoordeeld als “informatie over doelstelling onvolledig“. Kort voor de COP hebben we de groene terugwinning voor India geëvalueerd. We stelden vast dat India een aanzienlijk potentieel heeft om de nationale emissies te verminderen door het gebruik van steenkool terug te dringen en het gebruik van hernieuwbare energie tegen 2030 op te voeren, met voordelen voor de Indiase economie en gezondheid. Om deze en zelfs verdere emissiereducties te bereiken, zou India echter aanzienlijke externe steun nodig hebben.
Er waren nog andere NDC-updates op het laatste moment, zoals die van Nieuw-Zeeland, dat een buitengewoon staaltje creatief boekhouden heeft opgeleverd door een reductie van 22% tegen 2030 om te zetten in 50%, en Australië, dat weigerde zijn streefcijfer voor 2030 überhaupt te verhogen en in plaats daarvan koos voor een netto-nuldoel dat helemaal niet netto-nul blijkt te zijn.
Aan het eind van de eerste week van Glasgow gaf het IEA zijn beoordeling van alle netto nul doelstellingen vrij, met als argument dat zij de opwarming van de aarde zouden terugbrengen tot 1,8 ˚C. Maar hoe reëel was die beoordeling?
Op dinsdag 9 november hebben we de zaken duidelijk gesteld in onze mondiale update, waarin we de hype hebben teruggebracht tot de realiteit: zonder krachtige 2030-doelstellingen op de korte termijn zullen we de netto-doelen ivm. opwarming niet halen. Glasgow heeft volgens ons een geloofwaardigheidskloof: als alle regeringen hun huidige beloften voor 2030 nakomen, zal de opwarming tegen 2100 2,4 ˚C bedragen, en als niemand meer doet dan wat ze vandaag doen (ons beleids- en actietraject), stevenen we af op 2,7 ˚C.
Ja, ook wij kregen de 1,8 ˚C in ons “optimistische” scenario, maar het is inderdaad precies dat: zeer optimistisch, en geen reden voor zelfgenoegzaamheid. Zie de volledige update hier. We hebben ook een artikel voor The Guardian geschreven waarin we onze bevindingen samenvatten.
De volgende dag gingen we aan de slag met het analyseren van alle grote beloften die regeringen in Glasgow hadden ondertekend, beloften om methaan tegen 2030 met 30% te verminderen, steenkool tegen 2030 geleidelijk uit te bannen, geld te stoppen in ontbossing en een belofte over transport. Wij vonden deze sectorale aankondigingen niet echt baanbrekend: veel regeringen hadden sommige van deze toezeggingen al in hun NDC’s ingebakken. Lees de volledige briefing. Toch zijn deze toezeggingen bedoeld om na verloop van tijd meer regeringen aan boord te krijgen, en we hopen dat ze dat ook zullen doen.
Tegen het einde van Glasgow was volgens onze berekeningen de emissiekloof (tussen de huidige emissies en de emissies die volgens een 1,5 ˚C-traject moeten worden bereikt) met ongeveer 25% gedicht. Dat betekent dat de regeringen de resterende 75% van die kloof nog moeten dichten.
Door aan het eind van COP26 het pact van Glasgow te sluiten, zijn de regeringen overeengekomen om de limiet van 1,5°C voor de opwarming van de aarde te handhaven en volgend jaar terug te komen met strengere doelstellingen.
Het CAT zal de NDC’s van de regeringen in de loop van het jaar op de voet volgen. We hebben nog een aantal landenanalyses die we begin volgend jaar zullen publiceren. Deze hebben dit jaar wat meer tijd gekost vanwege ons nieuwe beoordelingssysteem (als u de webinar over het nieuwe systeem hebt gemist, kunt u de video bekijken en de dia’s hier vinden).
