Milieu-impact koelinstallaties nog vaak onderschat
In 2015 controleerde afdeling Milieu-inspectie van het Departement Leefmilieu, Natuur en Energie (LNE) 150 bedrijven met koelinstallaties. Bij één op de drie werd een lekverlies vastgesteld dat de maximaal toelaatbare grens van 5 procent overschreed. Een andere veel voorkomende tekortkoming was het niet (of onvoldoende) uitvoeren van periodieke lekdichtheidscontroles.
Bedrijven kunnen dus nog heel wat milieuwinst boeken. Het voorkomen van lekken door goed onderhoud en de juiste keuze van koelmiddel zijn namelijk belangrijk voor de bescherming van de ozonlaag en het klimaat.
Schadelijke koelmiddelen
Veel bedrijven zoals slachthuizen, chemische bedrijven, voedingsbedrijven of supermarkten beschikken over een koelinstallatie die van cruciaal belang is om het bedrijfsproces optimaal te laten verlopen. Het gaat vooral om industriële koelinstallaties met een koelmiddelinhoud van 3 kg tot 25 ton. Ter vergelijking: een huishoudelijke koelkast bevat 1 kg koelmiddelinhoud, de airco van een gemiddelde personenwagen 0,5 kg.
De koelinstallaties bevatten vaak een koelmiddel dat schadelijk is voor de ozonlaag (type HCFK) of dat bijdraagt aan de opwarming van de aarde (type HFK). Het gebruik van deze koelmiddelen is gereglementeerd om de emissies van de schadelijke koelmiddelen te beperken.
Controles door Milieu-inspectie
Op zeven jaar tijd bezocht milieu-inspectie 522 bedrijven en controleerde 1.427 koelinstallaties. De focus lag vooral op de oudere installaties, installaties met een grote koelmiddelinhoud of risico installaties.
In 2015 voldeed meer dan de helft van de gecontroleerde exploitanten niet aan alle geldende milieuverplichtingen. Zo moeten ze het relatief lekverlies (kg toegevoegd koelmiddel ten opzichte van totale koelmiddelinhoud installatie) te allen tijden beperken tot 5 procent. Bij controles wordt het gebruikte koelmiddel op jaarbasis berekend ten opzichte van de koelmiddelinhoud. Van de 150 gecontroleerde installaties waren er 50 installaties die de norm overschreden.
Een andere veel voorkomende tekortkoming was het niet of onvoldoende uitvoeren van periodieke lekdichtheidscontroles. Deze controles zijnn verplicht en spelen een belangrijke rol in de beperking van de emissies van broeikasgassen. Ook het niet (correct) bijhouden van een logboek, met cruciale informatie voor de koeltechnici en de toezichthouders, komt vaak voor.
Sensibilisering noodzakelijk
Blijkbaar hebben exploitanten moeite om hun koelinstallatie, oud of nieuw, lekdicht te houden. En de vraag is of het gebruik van de milieuschadelijke koelmiddelen beperkt en van alternatieve koelmiddelen (CO2, NH3, propaan, …) gestimuleerd kan worden. Op 7 juli 2016 organiseerde de Vlaamse overheid daarom een studiedag over reducties van gefluoreerde broeikasgassen bij koeling. Raadpleeg hier de presentaties.
Bron: departement leefmilieu, natuur en energie
