De komende drie decennia is een totale investering van 8,1 biljoen dollar in de natuur nodig om de crisis op het gebied van klimaat, biodiversiteit en landdegradatie succesvol aan te pakken, zo blijkt uit het State of Finance for Nature-rapport. Dit komt neer op 536 miljard dollar per jaar tegen 2050.
Volgens het rapport moeten de jaarlijkse investeringen in op de natuur gebaseerde oplossingen tegen 2030 verdrievoudigd en tegen 2050 verviervoudigd zijn ten opzichte van de huidige investeringen van 133 miljard dollar (met 2020 als basisjaar).
Het rapport is opgesteld door het World Economic Forum, het VN-milieuprogramma (UNEP) en het initiatief Economics of Land Degradation (ELD) van de Deutsche Gesellschaft für Internationale Zusammenarbeit (GIZ) in samenwerking met Vivid Economics.
Het dringt er bij regeringen, financiële instellingen en bedrijven op aan deze investeringskloof te overbruggen door de natuur een centrale plaats te geven in de economische besluitvorming van de toekomst. Het benadrukt de noodzaak om de kapitaalstromen naar op de natuur gebaseerde oplossingen snel te versnellen door de natuur centraal te stellen in de besluitvorming van de publieke en private sector met betrekking tot maatschappelijke uitdagingen, waaronder de aanpak van de klimaat- en biodiversiteitscrisis.
Benutting van het potentieel van op de natuur gebaseerde oplossingen om de financieringskloof tegen 2050 te dichten
Er zijn structurele veranderingen nodig om het financieringstekort van 4,1 biljoen dollar tussen nu en 2050 te dichten, door duurzamer te bouwen, door schadelijke subsidies voor landbouw en fossiele brandstoffen om te buigen en door economische en regelgevende stimulansen te creëren.
De natuur is momenteel echter slechts goed voor 2,5% van de geprojecteerde economische stimuleringsuitgaven. Ook particulier kapitaal zal drastisch moeten worden opgeschaald om het investeringsgat te dichten. Het ontwikkelen en opschalen van inkomstenstromen uit ecosysteemdiensten en het gebruik van gemengde financieringsmodellen als middel om particulier kapitaal aan te trekken, maken deel uit van de reeks oplossingen die nodig zijn om dit te realiseren, waarvoor ook risicodeling door entiteiten uit de particuliere sector nodig is.
Het rapport “State of Finance for Nature” onderstreept de urgentie van meer investeringen in de natuur,” zegt Justin Adams, hoofd van de Tropical Forest Alliance van het World Economic Forum. “Het laat zien hoe weinig er vandaag wordt geïnvesteerd – 133 miljard dollar vertegenwoordigt slechts 0,1% van het mondiale BBP en een verdrievoudiging hiervan lijkt een no-brainer gezien de grotere veerkracht die dit zou geven aan de mondiale en lokale economieën. Studies tonen aan dat dit ook goed is voor het bedrijfsleven – zo’n 10 biljoen dollar aan zakelijke kansen en 395 miljoen nieuwe banen kunnen worden gecreëerd door te investeren in natuur-positieve oplossingen.”
“Het verlies aan biodiversiteit kost de wereldeconomie nu al 10 procent van haar output per jaar. Als we oplossingen die op de natuur zijn gebaseerd niet voldoende financieren, zal dat gevolgen hebben voor het vermogen van landen om vooruitgang te boeken op andere vitale gebieden, zoals onderwijs, gezondheid en werkgelegenheid. Als we de natuur nu niet redden, zullen we geen duurzame ontwikkeling kunnen realiseren”, aldus Inger Andersen, uitvoerend directeur van het UNEP.
“Het rapport is een wake-up call voor regeringen, financiële instellingen en bedrijven om te investeren in de natuur – met inbegrip van herbebossing, regeneratieve landbouw en herstel van onze oceaan,” zei ze, eraan toevoegend dat landen en leiders van het bedrijfsleven een kans zullen hebben om dit te doen op de komende topconferenties met betrekking tot klimaat, biodiversiteit, bodemdegradatie en voedselsystemen, en in de context van het VN-decennium voor het herstel van ecosystemen (2021-2030).
Slimmer investeren: herdenken, recreëren, herstellen
Alleen al voor bosgerelateerde oplossingen, waaronder het beheer, het behoud en het herstel van bossen, is volgens het rapport wereldwijd 203 miljard dollar aan totale jaarlijkse uitgaven nodig. Dat komt neer op iets meer dan 25 dollar per jaar voor elke burger in 2021. In het rapport wordt ervoor gepleit investeringen in herstelmaatregelen te koppelen aan de financiering van instandhoudingsmaatregelen. Dit zou kunnen resulteren in een toename van het bos- en agrobosbouwareaal (de combinatie van voedselproductie en boomteelt) met ongeveer 300 miljoen hectare tegen 2050, ten opzichte van 2020.
Volgens het rapport bedroeg de jaarlijkse investering van de particuliere sector in op de natuur gebaseerde oplossingen 18 miljard dollar in 2018. Particuliere financiering is slechts goed voor 14%, met inbegrip van kapitaal dat wordt gemobiliseerd via duurzame toeleveringsketens in de land- en bosbouw, private equity-investeringen, door de particuliere sector gefinancierde biodiversiteitscompensaties, filantropisch kapitaal, door multilaterale organisaties gegenereerde particuliere financiering en bos- en andere grondgebruikgerelateerde koolstofmarkten.
Bij klimaatfinanciering zijn investeringen uit de particuliere sector goed voor de meeste kapitaalstromen (56% volgens het Climate Policy Initiative). Het opschalen van privaat kapitaal voor op natuur gebaseerde oplossingen is een van de centrale uitdagingen voor de komende jaren, met een specifieke focus op investeren in natuur om duurzame economische groei te ondersteunen.
Investeerders, ontwikkelaars, makers van marktinfrastructuur, klanten en begunstigden kunnen een rol spelen bij het creëren van een markt waar op de natuur gebaseerde oplossingen toegang geven tot nieuwe bronnen van inkomsten, de veerkracht van commerciële activiteiten vergroten, de kosten verlagen of bijdragen tot reputatie en doelgerichtheid.
Hoewel er al een aantal door de particuliere sector geleide initiatieven zijn ontstaan, wordt in het rapport benadrukt dat bedrijven en financiële instellingen in toenemende mate deel moeten uitmaken van de oplossing door het risico te delen en zich ertoe te verbinden de financiering van en investeringen in op de natuur gebaseerde oplossingen op ambitieuze wijze en met duidelijke, aan termijnen gebonden doelstellingen te stimuleren.
Investeringen in oplossingen op basis van de natuur kunnen weliswaar niet in de plaats komen van een diepgaande decarbonisatie van alle sectoren van de economie, maar zij kunnen wel bijdragen tot het vereiste tempo en de vereiste omvang van de beperking van en de aanpassing aan de klimaatverandering.
