Tussen 2020 en vorig jaar zijn twintig nieuwe ‘klimaatbommen’ in gebruik genomen. Dat zijn gas-, olie- of steenkoolvoorraden die elk minstens één miljard ton CO2-uitstoot veroorzaken. Wereldwijd zijn er liefst 425 van die klimaatbommen actief of staan ze in de steigers. De cijfers komen uit een onderzoek waaraan langs Belgische kant Le Soir en De Tijd deelnamen.
Het onderzoek geeft aan dat amper twee van die koolstofbommen de activiteiten sloten sinds 2020. Dat China de lijst aanvoert met één op drie klimaatbommen (141 in totaal) hoeft geen kat te verbazen. Die Chinese projecten zijn gezamenlijk verantwoordelijk voor 333 megaton CO2. De Verenigde Staten is, op ruime afstand, de tweede grootste met 28 projecten. Rusland, Saoedi-Arabië en Australië vervolledigen de top vijf volgens het onderzoek dat is gepubliceerd in Le Soir.
Europa
Ook al staan er geen Europese landen in de top vijf, de EU is niet vrij van gigantische bronnen van vervuiling. Zo zijn er te vinden in Bulgarije, Servië, Noorwegen (2), Duitsland (2) en Griekenland. Volgens het onderzoek staan er nog grote projecten op de planning in Oekraïne, Denemarken, Polen en het Verenigd Koninkrijk. Het onderzoek van Kjell Kühne (Universiteit Leeds) bracht aan het licht dat alle ‘klimaatbommen’ in 2019 goed waren voor 45 procent van de productie van aardolie en gas en 25 procent van steenkool wereldwijd.
De studie wijst op de desastreuze gevolgen die de klimaatbommen kunnen veroorzaken. Zo zou de uitstoot drie keer hoger zijn dan de emissiedrempel (500 gigaton) die de mensheid niet mag overschrijden wanneer ze de klimaatopwarming onder de 1,5 graden wil houden. Het gaat in totaal over 1.182 miljard ton CO2 aan uitstoot gedurende de volledig resterende levensduur. Ter vergelijking, in 2022 alleen al werd wereldwijd 36,85 gigaton uitgestoten door fossiele brandstoffen, op een totaal van 41,5 gigaton.
lees ook
‘Wereldwijde CO2-uitstoot stijgt wellicht in 2023’
“Als al deze projecten worden uitgevoerd zoals plan, dan zal het onmogelijk zijn om het klimaatakkoord van Parijs na te leven”, aldus het onderzoek. Uiteraard vergen die projecten aanzienlijke investeringen van olieconcerns en mijnbouwbedrijven. Die ‘investeringswaanzin’ is volgens Le Soir in strijd met de klimaatafspraken en doen twijfels rijzen over de goede wil van oliemaatschappijen, maar ook van de bankensector.
