Intensieve zeewierteelt kan volgens nieuw onderzoek verschillende crises op wereldniveau verlichten: de voedselcrisis, het verlies aan biodiversiteit en de klimaatproblematiek. “Zeewier kan de nood aan meer voeding en materialen helpen stillen.”
“Zeewier heeft enorm veel potentieel, zowel commercieel als ecologisch”, zegt onderzoeker Scott Spillias van de Universiteit van Queensland. Hij is ervan overtuigd dat zeewier onder meer kan worden ingezet als grondstof voor voedingswaren, diervoeder, bouwmaterialen en brandstof.
“Uit onze studie blijkt dat een uitbreiding van de zeewierteelt de vraag naar landbouwgewassen kan helpen verminderen en de wereldwijde uitstoot van broeikasgassen door de landbouw met 2,6 miljard ton CO2-equivalent per jaar kan doen afnemen.”
Zeewier als voeding
De onderzoekers brachten het potentieel van het kweken van 34 commercieel belangrijke zeewiersoorten in kaart aan de hand van verschillende scenario’s. Ze keken daarbij naar milieuvoordelen, broeikasgasemissies, water- en kunstmestgebruik en de verwachte veranderingen in de aanwezigheid van soorten tegen 2050.
“In één scenario waarin we wereldwijd 10 procent van de menselijke voeding vervangen door zeewierproducten, kan de ontwikkeling van 110 miljoen hectare landbouwgrond worden voorkomen”, aldus Spillias.
Zijn team identificeerde ook miljoenen beschikbare hectares oceaan waar het kweken van zeewier kan worden ontwikkeld. De meest geschikte delen van de oceaan voor zeewierteelt bevinden zich voor de kusten van Indonesië en Australië.
lees ook
Zeewier kan stikstofvervuiling in kustgebieden bestrijden
Soortgelijk potentieel als maïs en tarwe
Veel van de inheemse zeewiersoorten zijn nog niet bestudeerd vanuit het oogpunt van commerciële productie. Spillias zegt daarover: “Ik bekijk dit graag zoals onze voorouders keken naar gewassen zoals maïs en tarwe. Ooit waren dat ook op het eerste gezicht weinig inspirerende, onkruidachtige dingen.”
“Door duizenden jaren van veredeling hebben we de basisgewassen ontwikkeld die de moderne samenlevingen ondersteunen. Zeewier zou in de toekomst wel eens een soortgelijk potentieel kunnen hebben.”
De studie is verschenen in Nature Sustainability.
