Het bedrijf Subsea Cloud biedt aparte datacenterdiensten. Het levert namelijk datacenters in zee. Het bedrijf speelt daarmee in op verschillende knelpunten die typisch zijn voor datacenters.
Om te beginnen hoeft er voor een onderzees datacenter niet geconcurreerd te worden om beschikbare grond. Dat maakt zulke datacenters een stuk goedkoper. Volgens Subsea Cloud kosten ze maar liefst 70 procent dan vergelijkbare datacenters op het land. Omdat er geen land gezocht moet worden en geen constructies gebouwd moeten worden, zijn ze ook sneller te implementeren: op 12 weken tijd is de installatie van een datacenter in een pod een feit.
Natuurlijk koelwater
Verder is er de reductie van CO2 en water. Een reeks krachtige computers samen in één ruimte, dat veroorzaakt heel wat warmte. Om oververhitting te voorkomen, moeten ze gekoeld worden. Dat vraagt elektriciteit, water en koelvloeistof, allemaal factoren die een negatieve impact hebben op het milieu. Maar wat als je een datacenter passief zou kunnen afkoelen door het te omgeven met gratis en natuurlijk koelwater? Het zeewater absorbeert de warmte en houdt het datacenter op een constante temperatuur. Om een idee te geven: een onderwaterdatacenter zou 750 ton minder CO2 per jaar per pod uitstoten dan een vergelijkbaar datacenter op het land.
Subsea Cloud is bovendien van plan om tegen 2026 alleen nog hernieuwbare energie te verbruiken. De nabijheid van hernieuwbare energiebronnen zoals offshore wind maakt het mogelijk om goedkope en schone stroom te gebruiken.
Sneller data-overdracht
Een datacenter onder water kan ook de vertraging tijdens de data-overdracht verminderen. Gewone datacenters krijgen namelijk vaak een onderkomen op plaatsen waar elektriciteit en land goedkoper zijn. Dat is lang niet altijd waar gebruikers zich bevinden. Daardoor ontstaat vertraging in data-overdracht, wat te vermijden is door dicht bij de kust te blijven. Niet zo’n gek idee als je bedenkt dat meer dan de helft van de wereldbevolking woont in kustgebieden.
Verder kunnen onderzeese datacentra kunnen een uitweg bieden bij gegevensresidentie. Veel landen eisen dat bedrijven die binnen hun grenzen opereren, gegevens over hun inwoners lokaal opslaan.
Ideale computeromgeving
Microsoft deed in 2020 al een test met naar de haalbaarheid van onderwater-datacenters. Tijdens Project Natick werd in de kustwateren van Schotland een datacenter geïnstalleerd in een cilindrische container. Kabels op de zeebodem zorgden voor de verbinding met het vasteland. In gewone datacenters kunnen zuurstof en luchtvochtigheid corrosie veroorzaken aan computeronderdelen. Ook temperatuurschommelingen of mensen die ergens tegenaan stoten zorgen voor onstabiele werkomstandigheden. De container maakte komaf met dat alles. Bovendien bleek het onderwater-datacenter betrouwbaarder te werken, met slechts een achtste van het foutenpercentage van een identiek exemplaar op het land.
Warmer oceaanwater?
Wat zou er gebeuren als onderzeese datacentra algemeen ingang vinden? Dan volgt waarschijnlijk extra reglementering, met eventuele bijhorende vergoedingen of heffingen. Die hollen de financiële voordelen mogelijk uit. Daarnaast is er het milieu-aspect. Niemand weet wat het verzadigingspunt van de oceaan is. Kan ze tot in het oneindige blijven koelen of stopt dat op zeker moment en warmt ze vervolgens mee op door de in het water aanwezige datacenters?
