Te veel geloof hechten in vooruitgangstechnologie om CO2 te verwijderen of te reduceren, verlengt alleen maar het gebruik van fossiele brandstoffen, zegt een analyse van onderzoeksgroep Climate Action Tracker. “Het brengt de 1,5 graad Celsius-limiet in gevaar en dicht de kloof tussen de verhoopte en de reële klimaatneutraliteit niet.”
Wereldwijd hebben meer dan 30 landen plannen om tegen 2050 klimaatneutraal te zijn (2060 voor China en 2070 voor India). Maar de plannen van 28 landen – samen goed voor 81 procent van de uitstoot van broeikasgassen – gaan uit van de verwijdering van 5,7 miljard ton CO2 uit de atmosfeer, bijvoorbeeld door opslag in bossen. Dat komt neer op 12 tot 15 procent van hun uitstoot in 2019.
Acht landen kijken daarnaast ook naar hoogtechnologische en kunstmatige CO2-verwijdering zoals bijvoorbeeld ‘Direct Air Carbon Capture’. Met een geschatte kostprijs van 400 dollar per ton CO2, zal deze ingenieuze oplossing sommige overheden op hoge kosten jagen.
Maar ook de zogeheten ‘conventionele CO2-opslag’ in bossen of in de ondergrond is niet feilloos. Denk bijvoorbeeld aan bosbranden, die opgeslagen CO2 gewoon opnieuw vrijgeven.
Geen 100 procent uitstootvrij
In de analyse keek Climate Action Tracker (CAT) naar 34 landen die netto nul-beloften hebben ingediend. Daaruit blijkt dat amper 15 van die landen vandaag al gedetailleerde informatie kunnen voorleggen over de opslag van CO2-opslagputten in bossen en/of de bodem. Ook wat betreft de hoogtechnologische CO2-verwijderingstechnieken bleef het onduidelijk wat die voor hen zouden opleveren in het jaar waarop ze netto nuluitstoot willen bereiken.
Van 28 van deze groep van 34 landen werden de plannen in detail geanalyseerd. Daaruit bleek dat ze gezamenlijk met hun netto nul-beloften maar 80 tot 85 procent van hun uitstoot zouden verminderen, en dus geen 100 procent.
Australië, Canada, Chili, Nieuw-Zeeland, Rusland, Saoedi-Arabië en Vietnam zouden zelfs nog altijd meer dan 30 procent meer uitstoten dan in 2019.
Houtskool & co
Technologieën voor het verwijderen van CO2 uit de atmosfeer zoals Direct Air Carbon Capture and Storage (DACCS) of Biomass Energy Carbon Capture and Storage (BECCS) hebben volgens de analyse ook nog steeds te kampen met uitdagingen op het gebied van kosten en beschikbaarheid van bijvoorbeeld voldoende biomassa.
Ook technologieën, zoals het gebruik van biochar – een houtskoolachtige stof die CO2 voor lange tijd vastlegt in de bodem – en de alkalinisatie van oceanen, dat hen meer CO2 zou doen vasthouden, staan nog niet op punt, stelt de organisatie.
“Regeringen moeten dringend focussen op het terugdringen van emissies naar het echte nulpunt, en transparant communiceren over de verschillende conventionele, kunstmatige en nieuwe technologieën vooraleer ze doelstellingen vastleggen en voortgang rapporteren”, zegt Frederic Hans van CAT-partnerorganisatie New Climate Institute.
