Een Europees verbod op ‘eeuwige chemicaliën’ zou de groene transitie van de unie flink in de weg kunnen staan. Dat heeft een topman van het chemische bedrijf Chemours gezegd. Daarmee sluit de topman zich aan bij enkele chipmakers die openlijk kritiek hebben op het voorstel om het gebruik van PFAS-varianten te verbieden.
In een gesprek met de Financial Times heeft Mark Newman, CEO van Chemours, het onder andere over het feit dat Europa de eigen kansen saboteert op het ontwikkelen van een groene economie. Uit gezondheids- en veiligheidsredenen wil de EU de zogenaamde ‘eeuwige chemicaliën’ in de ban slaan. “Europa zal de race om koolstofarm te worden net dwarsbomen door een verbod op hoogwaardige, duurzame fluorpolymeren (PFAS)”, aldus Newman. “Het is onmogelijk om elektrische voertuigen en halfgeleiders (chips) te produceren zonder fluorpolymeren.
PFAS in waaier aan toepassingen
De industrie gebruikt de ‘eeuwige chemicaliën’ in een waaier van toepassingen. Zo zijn ze terug te vinden in de antiaanbaklaag in potten en pannen, in textiel, batterijen, smartphones, enzovoort. Volgens de sector zijn de stoffen door het sterke weerstand tegen onder andere water, temperatuur en corrosie onmisbaar voor groene technologieën.
Een groot nadeel aan PFAS en dergelijke is dat de stoffen bijzonder langzaam afbreken. Ze hopen zich dan ook op in het milieu, en bij uitbreiding in mens en dier. Uit studies bleek al dat de stoffen in verband kunnen worden gebracht met een vertraagde foetusgroei, nierkanker en andere soorten van gezondheidsproblemen. De Amerikaanse regering gaf zelfs aan dat de stoffen worden aangetroffen in het bloed van 97 procent van de bevolking.
Beperkingen en rechtszaken
De roep om minstens een grote beperking op de ‘eeuwige chemicaliën’ is niet nieuw. Newman is wel één van de eersten om zich openlijk te verzetten tegen het EU-voorstel om het gebruik van alle varianten van PFAS, dat zijn meer dan tienduizend verschillende chemische verbindingen, te beperken. “Het is te gek voor woorden om iets te verbieden dat net groene economie mogelijk maakt”, redeneert Newman. “Een totaal verbod zou Europa helemaal de-industrialiseren.” Ook voor zijn bedrijf, dat driekwart van de inkomsten haalt uit deze materialen, zou de beslissing grote gevolgen hebben.”
Net door de grote gezondheidsrisico’s lopen in verschillende landen rechtszaken tegen chemische bedrijven. BASF zag het aantal dossiers tegen het bedrijf met 83 procent stijgen. Het Zwitserse Clariant is dan weer genoemd in ruim 1.000 Amerikaanse PFAS-rechtszaken. Het Europese voorstel wordt vooral gedragen door Duitsland en Nederland en moet één van de meest radicale chemische wetgevingen ooit worden. De komende maanden onderzoek Europa het voorstel.
lees ook
PFAS verstoren cruciale biologische processen in het lichaam
Newman gelooft niet dat een totaalverbod afdwingbaar is. “De controle alleen al is onmogelijk. Bovendien is er geen alternatief op korte termijn. Is Europa bereid om nog twintig jaar te wachten op een alternatief, dat misschien niet eens bestaat? In plaats daarvan is het mogelijk om de verbindingen veiliger te produceren, emissies van de moleculen in het milieu te voorkomen en de producten aan het einde van hun levensduur correct te behandelen. Het is absoluut mogelijk om een waterstofindustrie te ontwikkelen waar we PFAS verantwoord kunnen produceren”, besluit Newman.